عشق رویایی من ، کاش که بازت بینم
خفته در بستر خوابم به درازت بینم
کاش پیوسته چنان بوسه فشانی به لبم
که به دور دهنم تاول گازت بینم
گاه بر قبله خیسی میانت بشوم
گاه در سجده و بر پشت نمازت بینم
کاشکی با تو سفرهای فراوان بکنم
در سمرقند و بخارا و حجازت بینم
این همه گفتم و بسیار هوس ها باقیست
باورت نیست که شایسته صد چندینم ؟
راستی یاسمنم کو که لپش را بکشم ؟
نوگل خوب رخ تازه تر از نسرینم